این داستان اولین بار در سال 1941 به زبان فرانسوی منتشر شد و به یک ماجراجویی عجیب و غریب میپردازد. تن تن به سمت شمال آفریقا حرکت می کند. او نقشه گروهی از جنایتکاران که تریاک را در قوطی های گوشت خرچنگ پنهان کرده بودند، خنثی می کند. در جریان این داستان، تن تن برای اولین بار کاپیتان هادوک را ملاقات می کند که در آینده به نقش اصلی و یکی از محبوب ترین کاراکترهای ماجراهای تن تن تبدیل میشود.

برای تطبیق کتاب ها با قالب جدید 62 صفحه ای، هرژه معمولاً دو صفحه 6 فریمی را در یک صفحه دوازده فریمی قرار داد. برای برخی از عناوین، تبدیل ساده است: 124 صفحه سیاه و سفید به 62 صفحه رنگی تبدیل می شوند. برای برخی دیگر، حذف برخی از قسمت‌ها ضروری است تا داستان وارد این قالب جدید شود. خرچنگ پنجه  طلایی کوتاه ترین داستان با تنها 100 صفحه است. اما راه حل هرژه چه بود؟ او 4 صفحه با عکس کامل اضافه میکند (ص 21، 29، 40 و 49). سپس نقاشی‌های مرتبط زیادی میکشد تا بین دو قاب قرار دهد، سپس تعدادی از عکس‌ها را تا نیم صفحه بزرگ می‌کند (ص 22 و 35).

یک همراه جدید

تن تن در حین جستجوی قوطی های عجیب و غریب خرچنگ، با دوست عزیز خود در آینده ملاقات می کند: کاپیتان هادوک!

البته هادوک در حالت طبیعی خود نیست. او هم زندانی آلن ( شخصیت منفی داستان ) است و هم مثل همیشه زیادی نوشیدنی خورده...

البته ما از شنیدن تکیه کلام های معروف کاپیتان لذت میبریم: خرچنگ، ارواح ژولیده و بسیاری موارد دیگر، خرچنگ‌های تاول‌زا!

تیت در برابر تت: میلو انتقامش را می گیرد!

داستان خرچنگ پنجه طلایی با صحنه ای شبیه به یک فیلم صامت آغاز می شود.

میلو به خاطر گشتن در سطل زباله توسط تن تن مورد سرزنش قرار می گیرد. چند لحظه بعد تن تن همین کار را می کند و میلو تعارف را برمی‌گرداند! برای تو خوب است، برای من بد است؟؟؟

اصالت و وسواس همیشگی در کارهای هرژه

فقط نگاه کنید! این یک شاهکار است شباهت بین این دو عکس باور نکردنی است. هرژه قبل از خلق هر قسمت به تهیه مستندات اهمیت میداد و معتقد بود هر صحنه باید طبیعی و دقیق باشد اما به سبک تن تن باقی بماند. "هر جزئیات اهمیت خود را دارد و در عین حال در نقاشی نهایی تصویر ادغام می شود" (Numa Sadoul, Tintin and I, Ed Casterman, p.64).

یک لحظه تاثیرگذار: خانم هادوک

کاپیتان، که برای اولین بار در خرچنگ پنجه طلایی ظاهر می شود، خود را در هم ریخته می بیند: "برده و افتاده در دام اعتیاد!" (Numa Sadoul, Tintin and I, Ed Casterman, p.156). او در نهایت در حالی که به مادرش فکر می کند اشک می ریزد! البته اطلاعی از مادر کاپیتان در دسترس نیست و فقط می توانیم تصور کنیم که او چه کشیده. با پسری مثل کاپیتان، او باید رنج کشیده باشد.

بیابان و تشنگی! یه چیزی بنوشیم لطفا! دارم میمیرم.

پس از سقوط هواپیما، تن تن و هادوک در جستجوی آب از صحرا عبور می کنند. هادوک به دلیل خستگی و مصرف الکل شروع به توهم می کند. خوشبختانه، برفی هم برای محافظت از تن تن آنجاست.

بورگوندی قدیمی: مواظب چوب پنبه باشید

تشنگی، گرما و خستگی، تن تن و هادوک را در وسط بیابان از خود بیخود میکند.

کاپیتان از شدت فشار، تن تن را به شکل بطری الکل میبیند و به سمت او حمله ور میشود تا در نوشیدنی را بازکند.

یک تصویر به یاد ماندنی

عرب ها که از فریادهای توهین آمیز کاپیتان هادوک وحشت زده می شوند، تیراندازی خود را متوقف می کنند و از حرف های رکیک او فرار می کنند. هرژه از این نقاشی کاملاً خوشحال بود: «در یک قاب، یک سری حرکات مثل بلند شدن و فرارکردن، بین شخصیت ها تقسیم شده ( درست مثل تکنیک استاپ موشن )

درواقع هرژه فرارکردن رو در این قاب به تصویر کشیده: فرد ابتدا دراز کشیده، سپس به آرامی بلند شده، تردید میکند و در نهایت فرار.