مقدمه: 

در ادبیات داستانی، مک گافین یک وسیله یا رویدادی هستش که انگیزه کاراکترها برای پیش بردن داستان میشه (برای مثال در تن تن عصای اتوکار یا مجسمه آرومبایا که گمشده )

این اصطلاح توسط آنگوس مک‌فیل برای فیلم ابداع شد و توسط آلفرد هیچکاک در کارهایش استفاده شد.

در این نوشته به سراغ نماد سلطنتی عصای شاه اتوکار از سری icons رفتیم.

نماد کشور خیالی سیلداویا که متشکل از چند دهکده و جنگل است و آنقدر کوچک است و تن تن به راحتی میتواند از این سوی سیلداویا به آن سمت برسد.
این یک دارایی گرانبها برای مردم سیلداوی است و از این رو مورد توطئه نیروهای خارجی است. از دست دادن این شی برای به خطر انداختن سلطنت کافی خواهد بود. در واقع در قرن چهاردهم، شاه اتوکار چهارم آدم شروری را که می خواست عصای او را بدزدد، ناک اوت کرد. در نتیجه عصا از آن زمان ارزش نمادین بالایی پیدا کرده است. پادشاه و فرزندانش برای حفظ تاج و تخت خود باید آن را در جشن ملی روز سنت ولادیمیر به جمعیت نشان بدهند.

بنابراین، این عصا در قلعه ای مانند برج لندن، که جواهرات سلطنتی بریتانیا را در خود جای داده است، تحت مراقبت قرار گرفته. لازم به ذکر است که شکوه و طلای کاخ در تضاد با سادگی روستایی کشور است. که کاریکاتور یک پادشاهی کوچک را به تصویر میکشد.

توطئه گران یک کودتا و یک نقشه برای سرقت عصا ترتیب داده اند، که باعث رویدادهای هیجان انگیز و تعقیب و گریز خواهد شد که تن تن در آن حضور دارد. به طور خلاصه، کل ماجراجویی حول این عصا می چرخد.
هرژه از روند روایی استفاده می‌کند که آلفرد هیچکاک از اولین ها در اون بود ( ابتدای مقاله اشاره شد )
هرژه همچنین از بسیاری از مک‌گافین‌ها در داستان‌های خود استفاده کرده است، مانند آرومبایا، مدل‌های تکشاخ، قوطی خرچنگ و اینجا، عصای اوتوکار.
این تنها وجه اشتراک هرژه و هیچکاک نیست. همانطور که هیچکاک دوست داشت در فیلم هایش که به آن «کمئو» می گفتند، حضوری کوتاه داشته باشد، هرژه نیز نقش افسر دربار سیلداوی را بازی کرد.

اولین کتاب‌های طراحی نشان می‌دهند که نقش عصا خیلی زود تثبیت شده است. با این حال، زمان کمی طول کشید تا شکل نهایی آن مشخص شود. هرژه ابتدا تصور کرد که انتهای عصا به عنوان مهر سلطنتی عمل می کند و آن را "مهر-عصا" نامید. در مورد انتخاب زیور، اولین طرح های او بین یک "دست عدالت" یا سر روباه تردید داشت.

در نسخه اصلی سال 1939 که در مجله ای فرانسوی منتشر شد، این زیور صرفاً یک سر پلیکان تاجدار است. هرژه هنگامی که عصا در قالب کتاب ظاهر شد، شکل کاملتری به عصا داد. بنابراین پلیکان از سال 1947 بال های خود را باز کرد.

در توسعه مدل، ما ( کمپانی مولینسارت ) توجه ویژه‌ای به جزئیات داشتیم. ما فلز روی را با آبکاری الکتریکی انتخاب کردیم، فرآیندی که شامل غوطه‌ور شدن جسم در حمام الکترولیز به منظور پوشاندن آن با یک لایه فلزی است. روکش سطحی ساتن است تا سطح را نرم کند. بازتاب و تداعی کننده پتینه طلای قدیمی است.

ابعاد این مدل ۲۳ سانتی متر و وزن آن 111 گرم است. پرداخت، جنس و نسبت وزن به حجم آن، این تصور را ایجاد می‌کند که کار از جنس نقره میباشد.

این اولین بار است که نسخه ای با این اندازه و کیفیت به کلکسیونرها عرضه می شود.
آیتمی که امیدواریم حس و حال ماجراهای تن تن و داستان عصای شاه اتوکار رو به شما منتقل کنه و همچنین جلوه ای بی نظیر به دکور شما اضافه کنه.