آخرین کتاب هرژه به نام تن تن و هنر الفبا (منتشر شده در سال 1986) پس از مرگ او در سال 1983 ناتمام ماند و به توصیف دنیای پنهان فرقه ها پرداخت. همچنین قرار بود تن تن را به محیطی بفرستد که هرژه دوست داشت، دنیای هنر مدرن و آوانگارد. اگرچه کتاب کامل نیست و متن ها و عکس ها تکه تکه هستند، اما همچنان هوش و استعداد هرژه در آن ها قابل لمس میباشد.

آخرین ماجراجویی تن تن...

عنوان بیست و چهارم و پایانی مجموعه تن تن یک سمفونی ناتمام است. ۳ صفحه اتود و ۴۲ صفحه دیگر تقریباً ترسیم شده، چند صفحه خط داستانی، و دیگر خط‌نوشته‌ها و یادداشت‌ها، داستان نهایی هرژه را تشکیل می‌دهند.

پیشنهاد بگوسیب: کتاب اورجینال و انگلیسی تن تن و هنر الفبا

هنر یا چیز دیگر؟

هرژه پدیده معاصر فرقه های مذهبی را با مرشدها و شاگردانشان به عنوان موضوع اصلی داستان خود برگزید. همچنین داستان حول دنیای هنر مدرن اتفاق میافتد.

هرژه به شدت به هنر مدرن علاقه مند بود و اوقات فراغت خود را به بازدید از گالری ها و نمایشگاه ها می گذراند.

شروع ماجرا

کاپیتان هادوک، طبق توصیه کاستافیوره، مجسمه ای به شکل حرف H که اثر هنرمند و جاعلی به نام رامو ناش است میخرد. اندکی بعد صاحب یک گالری هنری، آقای فورکارت، ترور می شود و تن تن تصمیم می گیرد تا پیگیر ماجرا شود.

فیلمی با همین مضمون

به احتمال بسیار زیاد هرژه فیلم  F for Fake را دیده است که در سال 1974 به نمایش درآمد. این فیلم زندگی جاعل معروف مجارستانی المیر دی هوری را به تصویر می کشد. اورسون ولز فیلمی ساخت که از آن زمان به دلیل تکنیک های تدوین بی نظیرش مورد تحسین قرار گرفته است.

هنر الفبا، H نمادی برای هرژه...

هنر الفبا ( در داستان ) یک جنبش هنری است که توسط رامو ناش، که حروف الفبا را نقاشی و مجسمه سازی می کند شروع شده.

همچنین اثری از حرف A و Z بزرگ به نمایش گذاشته میشود که به قول کاستافیوره، «جهان کوچکی از کل جهان» هستند.

اندالدین آکاس

بیانکا کاستافیوره تسلیم جذابیت و کاریزمای این شخصیت منفی می شود. او می‌گوید: «او مردی جذاب است، عزیزم، کاملاً جذاب. شما به سادگی باید او را ملاقات کنید. او عارف‌ترین عارف است...» 

Endaddine Akass گروهی از جاعلان را اداره می کند. او همچنین برگزار کننده آموزه های معنوی و ارتعاشات است. او از نظر فیزیکی شبیه فرناند لگروس است جاعلی که در زمان نگارش داستان فعال بود.

گالری Fourcart

یکی از دوستان هرژه، مارسل استال، مدیر گالری کارفور در بروکسل بود. او الهام بخش شخصیت هنری فورکارت، مدیر گالری در داستان بود.

پالایشگاه پمپیدو

امیر بن کالیش عزاب ( که قبلا در سرزمین طلای سیاه ظاهر شد ) در یک مصاحبه تلویزیونی به زبان کمیک احساسات بسیاری از فرانسوی ها و بازدیدکنندگان از فرانسه را بیان می کند، وقتی درباره مرکز بوبورگ صحبت می کند: «پالایشگاهی که به موزه تبدیل شده است»!

نام رسمی این ساختمان «مرکز ملی هنر و فرهنگ ژرژ پمپیدو» است و بین سال‌های 1971 تا 1976 توسط معمار ایتالیایی Renzo Piano و Englishman Richard Rogers ساخته شد.

مجسمه سازی به نام سزار

Endaddine Akass نقشه بدی برای تن تن در نظر گرفته!

او برای خلاص شدن از شر تن تن، میخواهد به کمک مجسمه سازی به نام سزار و با استفاده از مواد صنعتی، تن تن را زنده زنده تبدیل به مجسمه کند.

سزار بالداچینی، هنرمند فرانسوی است که تکنیک تولید و قالبگیری ویژه اش برای او شهرت و ثروت به ارمغان آورد. آثار کوچکتر سزار از سال 1975 به دست آوردهای برجسته صنعت فیلم فرانسه اهدا شده است.

مرگ یک قهرمان!

آیا تن تن مثل شرلوک هلمز که خالقش آرتور کانن دویل در سال 1927 به کار هولمز پایان داد، همان سرنوشت را دارد؟

مطمئنا هرژه قرار نبوده داستان عجیبی خلق کند و همانطور که از اتودها و محتوای داستان مشخص است، مثل همیشه درمورد مقابله با افراد شرور و نکاتی سیاسی-اقتصادی است. اما کنجکاوی اینکه اگر هرژه زنده بود چگونه به آن پایان میداد و فضای داستان رو با چه رنگ آمیزی و فضاسازی خلق میکرد، سوالی هستش که همیشه برای عاشقان تن تن بی جواب میمونه...